Küresel endüstriyel zincir işbölümündeki ayarlamalar ortasında, bazı ülkelerin destekleyici endüstrileri için Çin Tekstil Şehri'nden gelen kumaşlara bağımlı olması, mevcut uluslararası endüstriyel manzaranın belirgin bir yapısal özelliğidir.
Sipariş Değişiklikleri ile Endüstriyel Destek Kapasitesi Arasındaki Uyumsuzluk
Son yıllarda, işgücü maliyetleri ve ticaret engelleri gibi faktörlerin etkisiyle, Avrupa, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya gibi gelişmiş ülkelerdeki markalı hazır giyim şirketleri ve büyük perakendeciler, bazı hazır giyim işleme siparişlerini Güneydoğu Asya'ya (Vietnam ve Bangladeş gibi), Güney Amerika'ya (Peru ve Kolombiya gibi) ve Orta Asya'ya (Özbekistan gibi) kaydırmıştır. Düşük işgücü maliyetleri ve tarife avantajlarıyla bu bölgeler, hazır giyim fason üretimi için yükselen destinasyonlar haline gelmiştir. Ancak, destekleyici endüstriyel kapasitelerindeki eksiklikler, üst düzey siparişleri güvence altına alma kabiliyetlerinin önünde bir engel teşkil etmektedir. Güneydoğu Asya örneğini ele alırsak, yerel hazır giyim fabrikaları temel kesim ve dikim işlemlerini gerçekleştirebilirken, kumaş üretiminin yukarı akışında önemli darboğazlar yaşanmaktadır:
1. Ekipman ve teknoloji sınırlamaları:Yüksek sayılı pamuk ipliği (örneğin, 60 sayım ve üzeri) için eğirme ekipmanı, yüksek sayılı, yüksek yoğunluklu ham kumaş (örneğin, inç başına 180 veya daha fazla çözgü yoğunluğu) için dokuma ekipmanı ve antibakteriyel, kırışmaya dayanıklı ve nefes alabilir özellikler gibi işlevsel özelliklere sahip üst düzey kumaşlar için üretim ekipmanı büyük ölçüde ithal edilirken, yerel üretim kapasitesi sınırlıdır. Çin Tekstil Şehri'ne ev sahipliği yapan Keqiao ve çevresindeki sanayi bölgesi, onlarca yıllık gelişmenin ardından, eğirme ve dokumadan boyama ve terbiyeye kadar tüm sanayi zincirini kapsayan kapsamlı bir ekipman kümesi oluşturarak, üst düzey standartları karşılayan kumaşların istikrarlı bir şekilde üretilmesini sağlamıştır.
2. Yetersiz endüstriyel işbirliği:Kumaş üretimi, boyalar, yardımcı maddeler ve tekstil makine parçaları da dahil olmak üzere, hem ana hem de alt sektörler arasında yakın iş birliği gerektirir. Çoğu Güneydoğu Asya ülkesinde kimya endüstrisi ve tekstil makine bakımında destekleyici bağlantıların eksikliği, kumaş üretiminde düşük verimlilik ve yüksek maliyetlere yol açmaktadır. Örneğin, Vietnam'daki bir hazır giyim fabrikasının yüksek yoğunluklu pamuklu ham kumaş satın alması gerektiğinde, yerel tedarikçilerden teslimat döngüsü 30 güne kadar uzayabilir ve kalite tutarsız olabilir. Ancak, China Textile City'den yapılan tedarikler, sınır ötesi lojistik sayesinde 15 gün içinde teslim edilebilir ve partiden partiye renk değişimi, yoğunluk sapması ve diğer göstergeler daha kontrol edilebilirdir.
3. Nitelikli İşçi ve Yönetimdeki Eşitsizlik:Yüksek katma değerli kumaş üretimi, son derece yüksek düzeyde işçi hassasiyeti (boyama sıcaklığı kontrolü ve kumaş hatası tespiti gibi) ve fabrika yönetim sistemleri (yalın üretim ve kalite izlenebilirliği gibi) gerektirir. Güneydoğu Asya'daki bazı fabrikalardaki kalifiye işçiler, üst düzey kumaşların üretim standartlarını karşılayacak yeterliliğe sahip değildir. Ancak, uzun vadeli geliştirme çalışmaları sayesinde Çin Tekstil Şehri'ndeki işletmeler, gelişmiş operasyonel yeteneklere sahip çok sayıda kalifiye işçi yetiştirmiştir. Bu işletmelerin %60'ından fazlası, önde gelen küresel markaların kalite kontrol gerekliliklerini karşılamalarını sağlayan ISO ve OEKO-TEX gibi uluslararası sertifikalara sahiptir.
Yüksek katma değerli siparişler büyük ölçüde Çin kumaşlarına dayanıyor
Bu endüstriyel ortamda, Güneydoğu Asya, Güney Amerika ve Orta Asya'daki hazır giyim şirketleri, Avrupa ve Amerikan markalarından (üst düzey moda, fonksiyonel spor giyim ve lüks markalar için OEM gibi) yüksek katma değerli siparişler almak istiyorlarsa, neredeyse kaçınılmaz olarak Çin kumaşlarına bağımlı hale geliyorlar. Bu durum aşağıdaki şekillerde açıkça görülebilir:
1. Bangladeş:Dünyanın en büyük ikinci giyim ihracatçısı olan Bangladeş'in giyim sektörü ağırlıklı olarak düşük kaliteli giysiler üretiyor. Ancak son yıllarda, lüks pazara açılma çabasıyla ZARA ve H&M gibi markalardan orta ve üst segment siparişler almaya başladı. Bu siparişler, yüksek renk haslığına ve çevre sertifikalarına (GOTS organik pamuk gibi) sahip kumaşlar gerektiriyor. Ancak Bangladeşli kumaş şirketleri, düşük numara kaba kumaş üretmekle sınırlı olduğundan, lüks kumaşlarının %70'inden fazlasını Çin'den ithal etmek zorunda kalıyorlar. Çin Tekstil Şehri'nden yüksek yoğunluklu poplin ve streç denim, satın alınan başlıca ürünler arasında yer alıyor.
2. Vietnam:Tekstil sektörü nispeten iyi gelişmiş olsa da, üst segmentte hâlâ boşluklar mevcut. Örneğin, spor markaları Nike ve Adidas'ın Vietnam'daki sözleşmeli fabrikaları, profesyonel spor giyim için nem emici kumaşlar ve antibakteriyel örme kumaşlar üretiyor ve tedariklerinin %90'ından fazlasını Çin'den sağlıyor. China Textile City'nin fonksiyonel kumaşları, istikrarlı teknolojileri sayesinde yerel pazar payının yaklaşık %60'ına sahip.
3. Pakistan ve EndonezyaBu iki ülkenin tekstil endüstrileri pamuk ipliği ihracatında güçlüdür, ancak yüksek numara pamuk ipliği (80 ve üzeri) ve yüksek kaliteli ham kumaş üretim kapasiteleri zayıftır. Avrupa ve Amerika'daki müşterilerin "yüksek numara, yüksek yoğunluklu gömleklik kumaş" talebini karşılamak için Pakistan'ın lüks giyim şirketleri, toplam yıllık taleplerinin %65'ini Çin Tekstil Şehri'nden ithal etmektedir. Endonezya'nın Müslüman giyim endüstrisi son yıllarda hızlı bir büyüme kaydetmiştir ve lüks başörtüleri ve cüppeleri için ihtiyaç duyulan dökümlü kumaşların %70'i de Çin'den gelmektedir.
Çin Tekstil Şehri için Uzun Vadeli Faydalar
Bu bağımlılık kısa vadeli bir olgu olmayıp, endüstriyel iyileştirmedeki zaman gecikmesinden kaynaklanmaktadır. Güneydoğu Asya ve diğer bölgelerde kapsamlı bir üst düzey kumaş üretim sistemi kurmak, ekipman geliştirme, teknolojik birikim ve endüstriyel iş birliği gibi birden fazla engelin aşılmasını gerektirir ve bu da kısa vadede başarılmasını zorlaştırır. Bu, Çin Tekstil Şehri'nin kumaş ihracatına istikrarlı ve sürekli talep desteği sağlar: Bir yandan Çin Tekstil Şehri, üst düzey kumaşlar alanındaki pazar konumunu sağlamlaştırmak için mevcut endüstriyel zincirinin avantajlarından yararlanabilir; diğer yandan, bu bölgelerdeki giyim ihracatının ölçeği genişledikçe (Güneydoğu Asya giyim ihracatının 2024'te %8 artması bekleniyor), Çin kumaşlarına olan talep de eş zamanlı olarak artacak ve "sipariş transferi - destekleyici bağımlılık - ihracat büyümesi" şeklinde olumlu bir döngü oluşturacaktır.
Gönderi zamanı: 30 Temmuz 2025