Onlangs heeft het Bureau of Indian Standards (BIS) officieel aangekondigd dat het vanaf 28 augustus 2024 verplichte BIS-certificering zal invoeren voor textielmachines (zowel geïmporteerd als in eigen land geproduceerd). Dit beleid heeft betrekking op belangrijke apparatuur in de textielindustrie en is gericht op het reguleren van de markttoegang en het verbeteren van de veiligheid en kwaliteitsnormen van apparatuur. Tegelijkertijd zal het een directe impact hebben op wereldwijde exporteurs van textielmachines, met name fabrikanten uit belangrijke toeleveringslanden zoals China, Duitsland en Italië.
I. Analyse van de kerninhoud van het beleid
Dit BIS-certificeringsbeleid heeft niet betrekking op alle textielmachines, maar richt zich op de kernapparatuur in het textielproductieproces, met duidelijke definities voor certificeringsnormen, cycli en kosten. De specifieke details zijn als volgt:
1. Omvang van de apparatuur die onder de certificering valt
In de kennisgeving worden duidelijk twee typen belangrijke textielmachines genoemd in de lijst met verplichte certificering. Beide zijn kernapparatuur voor de productie van textielstoffen en de diepe verwerking:
- Weefmachines: omvatten gangbare modellen zoals luchtstraalweefgetouwen, waterstraalweefgetouwen, grijperweefgetouwen en projectielweefgetouwen. Deze apparaten vormen de basisuitrusting voor de productie van stoffen, zoals katoenspinnerij, het spinnen van chemische vezels, enz., en bepalen direct de weefefficiëntie en -kwaliteit van stoffen.
- Borduurmachines: waaronder diverse computergestuurde borduurmachines, zoals vlakborduurmachines, handdoekborduurmachines en paillettenborduurmachines. Ze worden voornamelijk gebruikt voor de decoratieve verwerking van kleding en huishoudtextiel en zijn essentiële apparatuur in de schakels met een hoge toegevoegde waarde in de textielindustrie.
Het is belangrijk om op te merken dat het beleid momenteel geen betrekking heeft op upstream- of midstreamapparatuur, zoals spinmachines (bijv. roving- en spinmachines) en druk- en verfmachines (bijv. zetmachines en verfmachines). De industrie voorspelt echter dat India in de toekomst de categorie textielmachines die aan BIS-certificering onderworpen zijn, geleidelijk zal uitbreiden om kwaliteitscontrole in de volledige industriële keten te bereiken.
2. Kerncertificeringsnormen en technische vereisten
Alle textielmachines die onder de certificering vallen, moeten voldoen aan twee kernnormen die door de Indiase overheid zijn vastgesteld en die duidelijke indicatoren bevatten op het gebied van veiligheid, prestaties en energieverbruik:
- Norm IS 14660: Volledige naam: Textielmachines - Weefmachines - Veiligheidseisen. Deze norm richt zich op het reguleren van de mechanische veiligheid (bijv. beschermingsmiddelen, noodstopfuncties), elektrische veiligheid (bijv. isolatieprestaties, aardingseisen) en operationele veiligheid (bijv. geluids- en trillingspreventie-indicatoren) van weefmachines om persoonlijk letsel bij operators tijdens het gebruik van de apparatuur te voorkomen.
- Norm IS 15850: Volledige naam Textielmachines - Borduurmachines - Prestatie- en veiligheidsspecificaties. Naast de veiligheidseisen die vergelijkbaar zijn met die voor weefmachines, stelt de norm ook aanvullende eisen aan de naainauwkeurigheid (bijv. steeklengtefouten, patroonherstel), operationele stabiliteit (bijv. probleemloze continue werking) en energie-efficiëntie van borduurmachines om ervoor te zorgen dat de apparatuur voldoet aan de productiebehoeften van Indiase textielbedrijven.
Bedrijven dienen er rekening mee te houden dat deze twee normen niet volledig gelijkwaardig zijn aan internationaal aanvaarde ISO-normen (bijvoorbeeld de ISO 12100-norm voor machineveiligheid). Sommige technische parameters (zoals spanningsaanpassing en omgevingsaanpassing) moeten worden aangepast aan de lokale elektriciteitsnetomstandigheden en het klimaat van India. Dit vereist gerichte aanpassingen en tests van de apparatuur.
3. Certificeringscyclus en -proces
- Volgens de door BIS gepubliceerde procedure moeten bedrijven vier kernstappen doorlopen om de certificering te voltooien, met een totale cyclus van ongeveer drie maanden. De specifieke procedure is als volgt: Aanvraag indienen: Bedrijven moeten een certificeringsaanvraag indienen bij BIS, vergezeld van technische documentatie over de apparatuur (bijv. ontwerptekeningen, technische parameterbladen), beschrijvingen van het productieproces en andere materialen.
- Steekproeftesten: Door BIS aangewezen laboratoria voeren volledige tests uit op de door bedrijven ingezonden apparatuurmonsters, waaronder veiligheidsprestatietests, operationele prestatietests en duurzaamheidstesten. Als de test mislukt, moeten bedrijven de monsters corrigeren en opnieuw laten testen.
- Fabriekscontrole: Als de steekproeftest slaagt, voeren BIS-auditors een controle ter plaatse uit van de productielocatie van de onderneming om te verifiëren of de productieapparatuur, het kwaliteitscontrolesysteem en het inkoopproces voor grondstoffen voldoen aan de certificeringsvereisten.
- Certificaatuitgifte: Nadat de fabrieksaudit is geslaagd, geeft BIS binnen 10-15 werkdagen het certificeringscertificaat uit. Het certificaat is doorgaans 2-3 jaar geldig en moet opnieuw worden beoordeeld voordat het verloopt.
Het is vooral belangrijk om op te merken dat als een onderneming een 'importeur' is (d.w.z. de apparatuur wordt buiten India geproduceerd), deze ook aanvullende materialen moet aanleveren, zoals het kwalificatiecertificaat van de lokale Indiase agent en een uitleg van het importdouaneaangifteproces. Hierdoor kan de certificeringscyclus met 1-2 weken worden verlengd.
4. Kostenstijging en samenstelling van certificering
Hoewel de kennisgeving de specifieke hoogte van de certificeringskosten niet duidelijk specificeert, staat er wel duidelijk dat "de relevante kosten voor ondernemingen met 20% zullen stijgen". Deze kostenstijging bestaat hoofdzakelijk uit drie delen:
- Test- en auditkosten: De kosten voor het testen van monsters door BIS-aangewezen laboratoria (de testkosten voor één apparaat bedragen ongeveer 500-1.500 dollar, afhankelijk van het type apparaat) en de kosten voor een fabrieksaudit (de eenmalige auditkosten bedragen ongeveer 3.000-5.000 dollar). Dit deel van de kosten vertegenwoordigt ongeveer 60% van de totale kostenstijging.
- Kosten voor apparatuuraanpassing: Sommige bestaande apparatuur van de onderneming voldoet mogelijk niet aan de IS 14660- en IS 15850-normen (bijvoorbeeld gebrek aan veiligheidsvoorzieningen, elektrische systemen die niet voldoen aan de Indiase spanningsnormen), waardoor technische aanpassingen nodig zijn. De aanpassingskosten bedragen ongeveer 30% van de totale kostenstijging.
- Proces- en arbeidskosten: Bedrijven moeten speciaal personeel inzetten om het certificeringsproces te coördineren, materialen voor te bereiden en mee te werken aan de audit. Tegelijkertijd moeten ze mogelijk lokale adviesbureaus inhuren voor ondersteuning (met name voor buitenlandse bedrijven). Dit deel van de verborgen kosten vertegenwoordigt ongeveer 10% van de totale kostenstijging.
II. Achtergrond en doelstellingen van het beleid
De invoering van verplichte BIS-certificering voor textielmachines in India is geen tijdelijke maatregel, maar een langetermijnplan gebaseerd op de ontwikkelingsbehoeften van de lokale industrie en de doelstellingen van markttoezicht. De kernachtergrond en doelstellingen kunnen worden samengevat in drie punten:
1. Reguleer de lokale markt voor textielmachines en elimineer apparatuur van lage kwaliteit
De Indiase textielindustrie heeft zich de afgelopen jaren snel ontwikkeld (de outputwaarde van de Indiase textielindustrie bedroeg in 2023 ongeveer 150 miljard dollar, goed voor ongeveer 2% van het bbp). Er zijn echter een groot aantal textielmachines van lage kwaliteit die niet voldoen aan de normen op de lokale markt. Sommige geïmporteerde apparatuur brengt potentiële veiligheidsrisico's met zich mee (zoals elektrische storingen die brand veroorzaken, gebrek aan mechanische bescherming die leidt tot arbeidsongevallen) vanwege het ontbreken van uniforme normen, terwijl sommige apparatuur die door kleine lokale fabrieken wordt geproduceerd, problemen kent zoals achterblijvende prestaties en een hoog energieverbruik. Door middel van verplichte BIS-certificering kan India hoogwaardige apparatuur die aan de normen voldoet, uitsluiten, producten van lage kwaliteit en met een hoog risico geleidelijk elimineren en de productieveiligheid en -efficiëntie van de gehele textielketen verbeteren.
2. Bescherm lokale fabrikanten van textielmachines en verminder de afhankelijkheid van import
Hoewel India een belangrijk textielland is, is de onafhankelijke productiecapaciteit van textielmachines relatief zwak. Momenteel bedraagt de zelfvoorzieningsgraad van lokale textielmachines in India slechts ongeveer 40% en is 60% afhankelijk van import (waarvan China ongeveer 35% voor zijn rekening neemt, en Duitsland en Italië samen ongeveer 25%). Door BIS-certificeringsdrempels in te stellen, moeten buitenlandse bedrijven extra investeren in apparatuuraanpassing en -certificering, terwijl lokale bedrijven beter bekend zijn met de Indiase normen en zich sneller kunnen aanpassen aan de beleidsvereisten. Dit vermindert indirect de afhankelijkheid van India van geïmporteerde apparatuur en creëert ontwikkelingsruimte voor de lokale textielmachine-industrie.
3. Sluit aan bij de internationale markt en verbeter de concurrentiekracht van Indiase textielproducten
De wereldwijde textielmarkt stelt momenteel steeds strengere eisen aan de productkwaliteit, en de kwaliteit van textielmachines heeft een directe invloed op de kwaliteitsstabiliteit van stoffen en kleding. Door de implementatie van BIS-certificering stemt India de kwaliteitsnormen voor textielmachines af op het internationale mainstreamniveau. Dit kan lokale textielbedrijven helpen producten te produceren die beter voldoen aan de eisen van internationale kopers, wat de concurrentiepositie van Indiase textielproducten op de wereldmarkt vergroot (textiel dat bijvoorbeeld naar de EU en de VS wordt geëxporteerd, moet voldoen aan strengere kwaliteits- en veiligheidsnormen).
III. Impact op wereldwijde en Chinese textielmachinebedrijven
Het beleid heeft verschillende gevolgen voor verschillende entiteiten. Buitenlandse exportbedrijven (met name Chinese bedrijven) staan voor grotere uitdagingen, terwijl lokale Indiase bedrijven en conforme buitenlandse bedrijven nieuwe kansen kunnen creëren.
1. Voor overzeese exportbedrijven: kostenstijging op korte termijn en hogere toegangsdrempel
Voor ondernemingen uit landen die grote textielmachines exporteren, zoals China, Duitsland en Italië, zijn de directe gevolgen van het beleid op de korte termijn kostenstijgingen en grotere problemen bij de toegang tot de markt:
- Kostenkant: Zoals eerder vermeld, stijgen de certificeringskosten met 20%. Als een bedrijf een grote exportomvang heeft (bijvoorbeeld jaarlijks 100 weefmachines naar India exporteren), stijgen de jaarlijkse kosten met honderdduizenden Amerikaanse dollars.
- Tijdszijde: De certificeringscyclus van drie maanden kan leiden tot vertragingen in de levering van bestellingen. Als een bedrijf de certificering niet vóór 28 augustus voltooit, kan het niet naar Indiase klanten verzenden, wat het risico op orderverzuim kan vergroten.
- Concurrentiezijde: Sommige kleine en middelgrote buitenlandse ondernemingen worden mogelijk gedwongen zich terug te trekken uit de Indiase markt omdat ze de certificeringskosten niet kunnen dragen of de apparatuuraanpassingen niet snel kunnen uitvoeren. Het marktaandeel zal bovendien geconcentreerd zijn bij grote ondernemingen met nalevingsmogelijkheden.
Neem bijvoorbeeld China: China is de grootste importeur van textielmachines voor India. In 2023 bedroeg de Chinese export van textielmachines naar India ongeveer 1,8 miljard dollar. Dit beleid zal een directe impact hebben op een exportmarkt van ongeveer 1 miljard dollar, waarbij meer dan 200 Chinese textielmachinebedrijven betrokken zijn.
2. Voor lokale Indiase textielmachinebedrijven: een dividendbeleidsperiode
Lokale Indiase textielmachinebedrijven (zoals Lakshmi Machine Works en Premier Textile Machinery) zullen de directe begunstigden van dit beleid zijn:
- Belangrijke concurrentievoordelen: Lokale ondernemingen zijn beter bekend met IS-normen en kunnen de certificering sneller afronden, zonder dat ze extra kosten hoeven te maken voor grensoverschrijdend transport en audits in het buitenland voor buitenlandse ondernemingen. Hierdoor hebben ze meer voordeel bij de prijsconcurrentie.
- Vrijgeven van marktbehoefte: Sommige Indiase textielbedrijven die oorspronkelijk afhankelijk waren van geïmporteerde apparatuur, kunnen overstappen op de aanschaf van apparatuur die aan de lokale eisen voldoet. Dit kan komen door vertragingen in de certificering van geïmporteerde apparatuur of door kostenstijgingen. Dit stimuleert de ordergroei bij lokale machinebedrijven.
- Motivatie voor technologische modernisering: Het beleid zal lokale ondernemingen er ook toe dwingen het technische niveau van hun apparatuur te verbeteren om te voldoen aan hogere standaardvereisten, wat op de lange termijn bevorderlijk is voor de modernisering van de lokale industrie.
3. Voor de Indiase textielindustrie: kortetermijnproblemen en langetermijnvoordelen bestaan naast elkaar
Voor Indiase textielbedrijven (dat wil zeggen kopers van textielmachines) vertonen de gevolgen van het beleid de kenmerken van ‘druk op de korte termijn + voordelen op de lange termijn’:
- Druk op de korte termijn: Als bedrijven vóór 28 augustus geen conforme apparatuur aanschaffen, kunnen ze te maken krijgen met problemen zoals stagnatie in de vervanging van apparatuur en vertragingen in productieplannen. Tegelijkertijd stijgen de aanschafkosten van conforme apparatuur (omdat machinebouwers de certificeringskosten doorberekenen), wat de operationele druk van bedrijven zal verhogen.
- Voordelen op lange termijn: Na gebruik van apparatuur die voldoet aan de BIS-normen, zullen bedrijven een verbeterde productieveiligheid (vermindering van arbeidsongevallen), een lager uitvalpercentage van apparatuur (vermindering van uitval) en een hogere stabiliteit van de productkwaliteit (verhoogde klanttevredenheid) ervaren. Op de lange termijn zal dit de algehele productiekosten verlagen en het concurrentievermogen van bedrijven versterken.
IV. Aanbevelingen van de industrie
Als reactie op het BIS-certificeringsbeleid van India moeten verschillende instanties responsstrategieën formuleren die zijn afgestemd op hun eigen situatie. Zo kunnen ze risico's beperken en kansen grijpen.
1. Exportbedrijven in het buitenland: profiteer van tijd, verlaag kosten en versterk de naleving
- Versnel het certificeringsproces: Bedrijven die nog niet met de certificering zijn begonnen, wordt aangeraden om direct een speciaal team op te richten dat contact legt met door BIS aangewezen laboratoria en lokale adviesbureaus (zoals lokale Indiase certificeringsinstanties). Zo kunnen we prioriteit geven aan de certificering van kernproducten en ervoor zorgen dat de certificaten vóór 28 augustus worden verkregen.
- Optimaliseer de kostenstructuur: verlaag certificeringskosten door batchgewijs testen (verlaging van de testkosten per eenheid), onderhandelen met leveranciers om modificatiekosten te delen en het productieproces te optimaliseren. Tegelijkertijd kunnen bedrijven met Indiase klanten onderhandelen om de orderprijs aan te passen en een deel van de kostendruk te delen.
- Lay-outlokalisatie vooraf: Bedrijven die van plan zijn om de Indiase markt op de lange termijn te veroveren, kunnen overwegen om assemblagefabrieken in India te vestigen of samen te werken met lokale bedrijven voor de productie. Dit kan enerzijds certificeringseisen voor geïmporteerde apparatuur omzeilen en anderzijds douanerechten en transportkosten verlagen, waardoor het concurrentievermogen van de markt wordt vergroot.
2. Lokale Indiase textielmachinebedrijven: kansen grijpen, technologie verbeteren en de markt uitbreiden
- Uitbreiden van de productiecapaciteit: Plan de productiecapaciteit van tevoren om in te spelen op de mogelijke ordergroei, zorg voor voldoende aanvoer van grondstoffen en voorkom dat u marktkansen mist vanwege onvoldoende productiecapaciteit.
- Versterking van technologisch onderzoek en ontwikkeling: op basis van het voldoen aan IS-normen, verdere verbetering van het intelligentie- en energiebesparende niveau van apparatuur (bijvoorbeeld door de ontwikkeling van intelligente weefmachines en energiezuinige borduurmachines) om een onderscheidend concurrentievoordeel te creëren.
- Breid uw klantenbestand uit: neem proactief contact op met kleine en middelgrote textielbedrijven die oorspronkelijk geïmporteerde apparatuur gebruikten, bied oplossingen voor vervanging van apparatuur en aftersalesondersteuning en vergroot uw marktaandeel.
3. Indiase textielbedrijven: plan vroeg, bereid meerdere opties voor en verminder risico's
- Controleer bestaande apparatuur: Controleer direct of de bestaande apparatuur voldoet aan de BIS-normen. Zo niet, dan moet vóór 28 augustus een plan voor de vervanging van de apparatuur worden opgesteld om te voorkomen dat de productie wordt beïnvloed.
- Diversifieer inkoopkanalen: Naast de oorspronkelijke importleveranciers, kunt u ook synchroon samenwerken met lokale, conforme Indiase machinebedrijven om een dubbel inkoopkanaal van 'import + lokaal' op te zetten en zo het leveringsrisico van één kanaal te verkleinen.
- Leg kosten vast met machinebedrijven: leg bij het ondertekenen van inkoopcontracten duidelijk vast hoe de certificeringskosten worden gedragen en hoe de prijzen worden aangepast. Zo voorkomt u geschillen over latere kostenstijgingen.
V. Toekomstperspectief van het beleid
Vanuit het perspectief van industriële trends zou India's implementatie van BIS-certificering voor textielmachines de eerste stap kunnen zijn in zijn "plan voor de modernisering van de textielindustrie". In de toekomst zou India de categorie textielmachines waarvoor verplichte certificering geldt (zoals spinmachines en druk-/verfmachines) verder kunnen uitbreiden en de standaardvereisten kunnen verhogen (zoals het toevoegen van milieubescherming en intelligente indicatoren). Bovendien zou India's standaardsysteem, naarmate de samenwerking met belangrijke handelspartners zoals de EU en de VS zich verdiept, geleidelijk wederzijdse erkenning kunnen bereiken met internationale normen (zoals wederzijdse erkenning met EU CE-certificering), wat het standaardisatieproces van de wereldwijde markt voor textielmachines op de lange termijn zal bevorderen.
Voor alle relevante ondernemingen moet 'compliance' worden opgenomen in de strategische planning op lange termijn, en niet slechts een kortetermijnmaatregel. Alleen door zich vooraf aan te passen aan de standaardvereisten van de doelmarkt kunnen ondernemingen hun voorsprong behouden in de steeds heviger wordende wereldwijde concurrentie.
Plaatsingstijd: 20-08-2025