Textíliðnaður Indlands er að upplifa „fiðrildaáhrif“ sem koma af stað vegna framboðskeðjunnar á bómullarvörum. Indland er stór útflytjandi bómullarefnis um allan heim og 8% samdráttur í útflutningi bómullarefnis á öðrum ársfjórðungi 2024 er studd af hækkun á innlendum bómullarverði vegna minni framleiðslu. Gögn sýna að staðgreiðsluverð á bómullarvörum á Indlandi hækkaði um 22% frá upphafi árs 2024 til annars ársfjórðungs, sem ýtti beint undir framleiðslukostnað bómullarefnis og veikti samkeppnishæfni þess á alþjóðamarkaði.
Áhrif á öldurótt framleiðslu
Minnkun á bómullarframleiðslu á Indlandi er engin tilviljun. Á gróðursetningartímabilinu 2023-2024 urðu helstu framleiðslusvæði eins og Maharashtra og Gujarat fyrir óeðlilegum þurrkum, sem leiddi til 15% lækkunar á bómullaruppskeru á flatarmálseiningu milli ára. Heildarframleiðslan féll í 34 milljónir rúllu (170 kg á rúllu), sem er lægsta framleiðsla síðustu fimm ár. Skortur á hráefnum leiddi beint til verðhækkana og framleiðendur bómullarfatnaðar hafa veika samningsstöðu: litlar og meðalstórar vefnaðarverksmiðjur standa fyrir 70% af vefnaðariðnaði Indlands og eiga erfitt með að festa hráefnisverð með langtímasamningum, þar sem þær þurfa að samþykkja kostnaðartilfærslur án þess að þurfa að gera það.
Viðbrögðin á alþjóðamarkaði eru enn einfaldari. Þrátt fyrir að samkeppnisaðilar eins og Bangladess og Víetnam hafi færst til hliðar, minnkuðu útflutningspantanir Indlands á bómullarefni til ESB og Bandaríkjanna um 11% og 9%, talið í sömu röð. Kaupendur innan ESB eru líklegri til að leita til Pakistans, þar sem verð á bómullarefni helst stöðugt vegna mikillar uppskeru og verð á svipuðu bómullarefni er 5%-8% lægra en á Indlandi.
Verkfærakista fyrir stefnumótun til að brjóta niður pattstöðuna
Í ljósi þessarar stöðu sýna viðbrögð indversku ríkisstjórnarinnar tvíþætta rökfræði: „skammtíma neyðarbjörgun + langtíma umbreyting“:
- Afnám innflutningstolla á bómullargarn: Ef stefnan verður framkvæmd mun Indland undanþiggja innflutt bómullargarn núverandi 10% grunntolla og 5% viðbótarskatt. Samkvæmt mati textílráðuneytis Indlands getur þessi aðgerð lækkað kostnað við innflutning á bómullargarni um 15% og búist er við að hún muni auka mánaðarlegan innflutning á bómullargarni um 50.000 tonn, fylla 20% af innlendu hráefnisskorti og draga úr hráefnisþrýstingi á framleiðendur bómullarfatnaðar.
- Veðmál á braut endurunninnar bómullar: Ríkisstjórnin hyggst veita 3% tollaafslátt fyrir útflutning á endurunnum bómullarefnum í gegnum „Hvatningaráætlun fyrir útflutning á endurunnum trefjum“ og vinna með iðnaðarsamtökum að því að koma á fót gæðavottunarkerfi fyrir endurunna bómullarefni. Eins og er nemur útflutningur Indlands á endurunnum bómullarefnum minna en 5%, en heimsmarkaður fyrir endurunninn textíl er að vaxa um 12% á ári. Gert er ráð fyrir að arður af stefnu muni auka útflutning í þessum flokki til að fara yfir 1 milljarð Bandaríkjadala árið 2024.
Kvíði og væntingar í greininni
Fyrirtæki í vefnaðariðnaði fylgjast enn með áhrifum stefnunnar. Sanjay Thakur, forseti Samtaka indverskra vefnaðariðnaðarmanna, benti á: „Lækkun tolla getur brugðist við brýnni þörf, en flutningsferill innflutts bómullargarns (45-60 dagar fyrir innflutning frá Brasilíu og Bandaríkjunum) getur ekki að fullu komið í staðinn fyrir hraða staðbundinnar framboðskeðju.“ Mikilvægara er að eftirspurn eftir bómullarefni á alþjóðamarkaði er að færast frá „lágu verði“ yfir í „sjálfbærni“ – ESB hefur sett lög um að hlutfall endurunninna trefja í hráefnum úr vefnaðarvöru skuli ekki vera minna en 50% fyrir árið 2030, sem er kjarninn í rökfræði Indlands um að efla útflutning á endurunninni bómull.
Þessi kreppa sem bómullarkreppan hefur valdið gæti verið að neyða textíliðnað Indlands til að hraða umbreytingu sinni. Þegar skammtímahagkvæmni og langtímabreyting mynda samlegðaráhrif, þá verður mikilvægt að fylgjast með endurskipulagningu alþjóðlegu textílframboðskeðjunnar hvort útflutningur Indlands á bómullarfatnaði geti hætt að falla og tekið við sér á seinni hluta ársins 2024.
Birtingartími: 5. ágúst 2025